Zevende verslag

Ciao mensen,
Vrijdag (6 augustus) lekker uitgeslapen, want was die avond daarvoor eerst naar Club Cavana gegaan en daarna nog naar Club Empire en moest pas 2 uur beginnen. Ik ging naar Cavana met de hele eurocamp groep. Dus was de enige jongen in het gezelschap van 6 meiden. Daarna naar Empire, maar er waren toen al 2 meiden afgehaakt, want die waren aan het werk en mochten de camping niet af. In Empire gingen er 2 andere ook al snel weg en bleef ik dus over met de 2 Nederlandse meiden (Cherryl en Maroescha, vriendin van Cherryl). Knalfeest van gemaakt. Alleen gestopt met dansen om een slokje bier te drinken en daarna weer door dansen. Er zijn foto’s gemaakt en die ga ik ook op de site plaatsen, maar ik moet nog even kijken hoe ik dat ga doen, want er is geen SD aansluiting op de laptop en Cherryl heeft haar USB kabel niet mee. De volgende dag moest ik pas 2 uur beginnen, dus kon redelijk uitslapen. Uitslapen is hier al uitslapen als je tot 11 uur kunt slapen, want de zon wekt je echt wel op dat tijdstip. Werken was klote. Moest mensen inchecken en de laatste familie was er pas om kwart voor 8. Daarvoor had ik alle mensen al voor half 3 ingecheckt, dus heb ruim 5 uur bij de receptie moeten wachten. Daarna mezelf maar weer eens getrakteerd op een pizza en ben daarna nog ff naar het strand gegaan met Cherryl en Maroescha. Daarna nog filmpje gekeken in mijn tent en daarna gaan slapen. Zondag moest ik de receptie openen, dus vroeg m’n nest uit. Half 9 op de receptie en om half 11 was mijn halve werkdag al weer om. Daarna lekker bij de tent rondgehangen. Beetje film kijken en slapen in een mix. Daarna om half 6 tot half 7 weer receptie uur gehouden en daarna nog een gastenronde gefietst. Toen weer verder met mijn mix en om 10 uur de receptie afgesloten. Daarna nog een aflevering kingdom hospital gekeken en toen gaan slapen, want de volgende dag zou ik naar Venetië gaan met de familie van de Weer 1. ’s Morgens om 9 uur mijn bed uit. Kopje koffie gezet, broodje gegeten, aangekleed en op naar de bus. De bus was een kwartier te laat, maar het was wel goed geregeld met de bus en boottijden, want toen ik de bus uitstapte, was ik 2 minuten later al onderweg met de boot naar Venetië. De tocht naar Venetië duurde ongeveer zo’n 35 á 45 minuten en ik stond aan de rand van de boot met het beste uitzicht. Ik keek achterom en zag dat er een klein meisje heel graag alles wilde zien, dus heb mijn plek afgestaan. Lief he :). Alles onderweg zag er prachtig uit en om Venetië vanaf een afstand vanaf de boot te zien is ook een spektakel op zich. Kreeg bijna het gevoel alsof ik meespeelde in The Italian Job. Eenmaal aan wal zag ik meteen al hoe mega toeristisch Venetië is. Het leek wel 1 grote mierenhoop van mensen. Maar ik vergat niet dat ik er ook als toerist stond, dus ben me ook maar zo gaan gedragen. Alles bekijken (van buitenaf, want er stonden rijen langer dan 7 bussen achter elkaar). Helaas is het fototoestel al sinds Nederland niet levend meer, dus foto’s krijg ik via de mail gestuurd van Jo. Ik had met ze afgesproken op het St. Marco plein en mijn boot stopte daar 3 minuten vandaan. Ik was dus al op het plein toen Arnold belde dat ze verkeerd waren gelopen en ze er ongeveer over 20 minuten zouden zijn. Na een klein half uur zag ik al een bekende kop. Arnold liep voorop met alle meiden achter hem aan. Heerlijk om mijn familie weer te zien! Natuurlijk iedereen eerst begroeten en daarna ff bijgepraat. Daarna waren we eruit waar we heen wilden gaan en zijn we op pad gegaan. We ging eerst een “een grote witte kerk” bezoeken en zouden daarna door de straatjes, waar het veel rustiger was dan op de grote pleinen, door de wijken van Venetië lopen. Onderweg nog even een broodje gegeten. Ik heb toen sinds tijden weer een broodje kaas gegeten. De meiden zaten lekker vanaf een stijger met de voeten in het water langs het hoofdkanaal. Toen de broodjes op waren, hebben we onze reis naar de grote witte kerk voortgezet, die ik zag vanaf de boot. Erg leuk om lekker kletsend door de straten van Venetië te lopen. Al die leuke, oude, echt Venetiaanse steegjes met kleine balkonnetjes en waslijnen vol met wasgoed. Toen we over de grote, houten brug zijn gelopen, zijn we op de gok maar linksaf gegaan met de hoop vanzelf bij de grote witte kerk uit te komen. Zigzaggend door de straten en over verschillende bruggetjes waren we er dan eindelijk. De grote witte kerk was dicht en we hebben dus allen haar schoonheid van de buitenkant kunnen bewonderen. Toen zijn we eromheen gelopen en op de punt bij het water stond een wit beeld van een jongetje die een kikker vast had. Het beeld was niet erg denderend, maar waarschijnlijk erg belangrijk, want iedereen die er maar iets te dichtbij kwam, werd meteen door de persoonlijke bewaker van het beeld weggestuurd. Toen onze reis voortgezet naar de brug met winkeltjes erop. We besloten daar weer zigzaggend door alle straatjes naartoe te gaan. Heel leuk om te zien allemaal, maar het lijkt wel erg op elkaar. Onderweg hebben we nog een ijsje gescoord en zijn we heel veel verschillende masker winkeltjes tegengekomen. Het weer was trouwens erg goed die dag. Maar op sommige plekken waar je vol in de zon liep, was het wel erg heet. Toen we bij de brug met de winkeltjes kwamen, heeft Jotje nog een paar mooie foto’s genomen. Arnold was trouwens de man met de videorecorder en heeft Venetië op film vastgelegd, terwijl Jo met haar nieuwe fotocamera alles op papier heeft vastgelegd. Dat belooft dus veel mensen ;). Onderweg zijn we nog even verdwaald, maar door Jolanda’s handige boekje en mijn kaart is alles alsnog goed gekomen. We besloten maar terug te lopen naar de parkeergarage want we liepen al een tijdje rond en ze hadden nog een pakket voor me mee uit Nederland. Toen we eenmaal bij de garage aankwamen, snapte ik waarom ze het pakket in de auto hadden laten liggen, want de 2 tassen die ik mee had genomen, waren helemaal gevuld. Daarna heb ik afscheid genomen van de familie en ze bedankt voor de leuke dag en ben ik met 2 bomvolle tassen door Venetië terug naar de boot gelopen. Aangekomen op Cavallino kon ik meteen de bus instappen en was 1 halte te vroeg uitgestapt. Eenmaal aangekomen bij mijn tent was ik helemaal gesloopt en heb meteen mijn schoenen uitgedaan. Daarna heb ik de tassen uitgepakt en ben ik gaan kijken wat er in die pakketten zat. Dus Frank, Steef en pa hartstikke bedankt voor al jullie spullen, ik ben er heel erg blij mee :). Alleen jammer dat ik mijn PSP niet meeheb. De volgende dag (dinsdag 10 augustus) moest ik er weer vroeg uit om schoon te maken. Was gelukkig wel lekker vroeg klaar dus ben om half 3 met Gosia (mijn Poolse collega van eurocamp) naar het strand gegaan om daar te relaxen. Toen we terug liepen kreeg een beetje last van mijn nek. Ik denk dat ik verkeerd had gelegen. Die avond had Gosia voor ons gekookt. Penne Bolognese. Daarna nog even naar Cavana en Empire geweest. De volgende dag werd ik wakker met heftige pijn aan mijn nek. Ik voelde aan mijn nek en er waren allemaal opgezwollen klieren die erg irriteerden (aan de linkerkant, de rechterkant was OK). Ik heb even met George gebeld om te vragen wat er aan de hand was en hij had mij advies gegeven dat ik rustig aan moest doen en niet naar de dokter hoefde. Ik had een ijspack uit de vriezer gepakt en ben op bed gaan liggen. Om 5 uur ging ik naar de selectcamp receptie, want we gingen ballonnen spelletjes doen met de kinderen. Eerst deden we ze een blinddoek voor en lieten we ze stampend over een parkoer met waterballonnen op grond lopen. Daarna bonden we ballonnen aan hun enkels en moesten ze die bij elkaar proberen kapot te stampen en als laatste hadden we een waterballonnen gevecht. Om 6 uur voelde mijn nek nog steeds niet beter en ben ik toch maar even naar de dokter gegaan. Die heeft even lekker hard gevoeld (erg pijnlijk) en kwam tot de conclusie dat ik een spier in mijn nek verrekt had. Hij schreef me wat medicijnen voor en die heb ik daarna gehaald bij de apotheek. Daarna naar huis gegaan, even een visje met salade en pesto-aardappelpuree gemaakt, daarna medicijn ingenomen en op bed gaan liggen. Donderdag (12 augustus) om 8 uur weer aan de bak met schoonmaken(eerst medicijn genomen, 1 in de ochtend en 1 in de avond). Pauze gehad van 3 tot 5 en vervolgens ben ik gaan wachten op de laatste familie om in te checken. Ik had de laptop met een filmpje meegenomen voor als ik me zou vervelen. En die kwam van toepassing, want toen de film om 10 voor 10 was afgelopen, was de laatste familie er nog steeds niet. Ik heb om 10 uur de receptie afgesloten en ben toen naar de hoofdreceptie gegaan om te melden welke familie ik nog verwachte. Daarna heb ik tot 11 uur gewacht (dus vanaf 5 uur) en hoorde de volgende ochtend dat hun reis was geannuleerd en ik voor poep heb gewacht. Erg leuk, not. Vrijdag (13 augustus) vanaf 9 tot 5 schoongemaakt, want dan hebben we zaterdag minder werk te doen. We hebben er alsnog 14, maar beter dan 21. Ik ga nu ff wat eten maken, want ik sterf bijna van de honger en ben een beetje chaggie, want dat schoonmaken begint een beetje me strot uit te komen en ik begin ziek te worden. Mijn nek zit verbetering in, maar niet veel. Hopelijk is het over een paar dagen voorbij. Nogmaals bedankt voor het overlevingspakket. Dikke kus voor iedereen, ik mis jullie! Oma, kaartje komt eraan hoor! Arrivedeci!